یک بینی گرم یا خشک به معنای آنست که سگ بیمار میباشد
این مورد احتمالاً بزرگترین داستان ساختگی دربارۀ سلامتی سگ میباشد. مدت زمان خیلی طولانی، مردم به این نتیجه میرسیدند که یک بینی سرد و مرطوب نشانه ای از یک وضعیت سلامتی سگ بوده و یک بینی گرم یا خشک نیز نشانه از بیماری است.
چگونه آن داستان ساختگی به وجود آمد؟
شبیه به بسیاری از داستانهای ساختگی، منشأءهای این داستان به طور قطعی شناخته شده نیستند، اما احتمالاً در واقعیت ریشه دارند. بیماری عفونی سگی یک ویروس کشنده است که قبلاً شایع بوده است. یکی از نشانه های بیماری عفونی پیشرفتۀ سگ، هایپرکراتوسیس (ضخیم شدگی لایۀ بیرونی پوست) بینی و کف پاها میباشد. اساساً، بینی و پهنه های پاها سفت و خشک میشوند. با نگاهی به قبل، در هنگامی که این بیماری عفونی شایع تر بوده است، یک بینی سرد و مرطوب به عنوان یک نشانۀ خوب در نظر گرفته میشد، که با توجه به آن سگ دارای بیماری عفونی نبوده است. در حالیکه بیماری عفونی سگ هنوز رخ میدهد، امروزه به دلیل واکسیناسیون، کمتر رایج است.
واقعیات
دما و رطوبت بینی سگ شما، معیاری برای سلامتی اش نیستند. برای مثال، بینی سگ اغلب خشک یا گرم است، در صورتی که به تازگی بیدار شده باشد، و این موضوع کاملاً عادی است. با این وجود، یک بینی که مصرانه خشک و سخت شده، ممکن است نشانه ای از یک مشکل در سلامتی آن باشد. بنابراین اگر ظاهری غیر عادی و یا تغییر شکل در فرم بینی سگ تان دیدید بهتر است نگران شوید و فورا با دامپزشک تماس بگیرید.
دهان سگ تمیزتر از دهان انسان است
دندانهای سگ
برخی از ما ممکن است هنگام بچگی این موضوع را شنیده باشیم، خصوصاً اگر یک سگ صورت شما لیسیده یا مزه کرده باشد، و آن لحظه یکی هم برگشته وگفته: "نگران آن نباشید! نمیدانستید که دهان سگ از دهان شما تمیزتر است؟"
چگونه آن داستان ساختگی به وجود آمد؟
این ایده که دهان سگها تمیزاند، احتمالاً در ارتباط با این موضوع که سگها زخمهای خود را لیس میزنند، حدس زده شده است. البته که گاهی نیز آن زخمها به دلیل آن کار سریعتر التیام مییابد. در واقع، اگر یک زخم پس از آنکه یک سگ آن را لیس بزند، سریعتر التیام بیابد، آن امر بدین دلیل است که زبان زمخت آن بافت بیمار را زدوده و گردش خون را برمیانگیزد، دقیقا شبیه به یک جراح که میخراشد. به عبارت دیگر، لیسیدن زخمها گاهی میتواند تا هنگامی خوب است که سبب آسیب بیشتر نگردد باعث ورود باکتریها یا تحریک زخم رخ نشود.
واقعیات
دهان یک سگ حاوی میکروبهای زیادی است، به چیزهای "چسبناک و ناخوشاند" دیگر اشاره نمیشود. در مورد این موضوع فکر کنید که سگ شما بر روی زمین و بیرون از زباله ها غذا میخورد و یا چیزهایی که او از خودش لیس میزند. به علاوه، بسیاری از سگها دندانهایشان به طور منظم توسط صاحبش مسواک زده نمیشوند، بنابراین اسیدهای دندانی و باکتریهایی وجود دارند که بایستی در نظر گرفته شوند (مثل اینکه تنفس سگ اینها را به بیرون نمیدهد). در کل، دهان یک سگ نسبت به هر کسی که بخواهد دربارۀ آن بداند، حاوی میکروبهای زیادی است. اما خبرهای خوب آن است که این میکروبها معمولاً مختص به سگ هستند و احتمالاً سبب آسیب به انسانها نمیشوند. اساساً، اگر شما سگ خود را سلامت نگه دارید، انگل زدایی کنید یا در مورد واکسنها نیز به روز باشید، نگرانی کمی دربارۀ آن وجود دارد. هنوز بهتر است که، از دندانهای سگ خود مراقبت کنید و حتی کمتر به دهان آن نزدیک شوید. بنابراین، یک "بوسۀ" کوچک از سگتان چیزی برای آزردگی در مورد آن وجود ندارد.
سگها سیاه و سفید میبینند
قبلاً همه متفق القول بودند که سگها تنها میتوانند به صورت سیاه و سفید ببینند(و سایه هایی از خاکستری). بسیاری از مردم هنوز به این مورد فکر میکنند.
چگونه آن داستان ساختگی به وجود آمد؟
هیچ نشانه ای پشت منشأهای این داستان ساختگی وجود ندارد، اما ممکن است که آن برای کار با علوم کهن باشد. آن امر میتواند ناشی از این باشد که دانشمندان پیش از آنکه کاملاً به ساختار چشم سگ پی برده بودند (یا حتی چشم انسان برای آن موضوع) و کاربردهای سلولهای مخروطی چشم را کشف نکرده بودند، به نتیجه رسیدند که سگها به صورت سیاه و سفید میبینند.
واقعیات
سگها میتوانند رنگی ببینند، اما نه به روشی که چشم انسان عمل میکند. بر اساس انواع مخروطی های روی شبکیۀ چشم سگ سانها، سگها احتمالاً بر آبی طیف نوری، به طور بهتری رنگی میبینند. بینایی رنگی سگ سانها مشابه با کور رنگی قرمز – سبز در انسانها در نظر گرفته میشود، با وجود آنکه دقیقاً یکسان نیست. این موضوع تقریبا اثبات شده است که سگها در درجۀ اول به صورت آبی، متمایل به سبز – زرد، زرد و سایه های مختلفی از خاکستری میبینند.
سگها علف میخورند که باعث شوند استفراغ کنند
آن امر صحیح است که سگها اغلب پس از خوردن مقدار زیادی علف آن را به بیرون میریزند. با این وجود، این به معنای آن نیست که آنها آن علف را با هدف بالاآوردن خورده اند، یا آنکه آن مورد به گونه ای نشانه ای از بیماری است.
چگونه آن داستان ساختگی به وجود آمد؟
منشأ این داستان ساختگی به علت یک فرضیۀ ناصحیح توسط صاحبان سگها میباشد. مردم مشاهده نمودند که سگهایشان پس از خوردن علف استفراغ میکنند. آنها فرض کردند که سگها هنگامی که احساس بیماری در معده هایشان میکنند، عمداً علف میخورند تا آن را استفراغ کنند. وقتی که شما دلیل واقعی را در نظر بگیرید، این نتیجه گیری شبیه به راه تقریباً طولانی به نظر میرسد.
واقعیات
چرا سگها علف میخورند؟ احتمالاً به دلیل آنکه آنها به سادگی آن را دوست دارند. بعضی از سگها تمایل به چَرا دارند، در حالیکه بقیۀ آنها به جویدن و قروچیدن تمایل دارند. علف زیادی در معده میتواند ناراحتی خفیفی را ایجاد کرده و سبب شود که سگ استفراغ کند. برخی از متخصصان معتقد هستند که سگی که علفی را مزه میکند، به روزهایی برمیگردد که وحشی بوده و تمایل به خوردن محتویات شکم طعمۀ خود داشته است (معمولاً گیاهانی نظیر علفها و برگها). بدون در نظر گرفتن این دلیل، آن به میزان اینکه علف از نظر شیمیایی تصفیه شده است، نسبتاً بی خطر میباشد. گفته شده است که، اگر خوردن علف باعث استفراغ مزمن در سگ تان شود، بایستی احتمالاً او را دور از علف نگاه دارید و تنها در این مورد دامپزشک را ملاقات کنید.
هر سال از عمر سگ معادل هفت سال عمر ماست
گفتن اینکه یک سگ یکساله در سالهای مربوط به سگ معادل با هفت سال است، واقعاً حسی را به وجود نمی آورد، خصوصاً زمانی که شما ملاحظه میکنید که سگها میتوانند پیش از یک سال از عمر خود، به خوبی تولید مثل کنند. آن امر سگ ۱۵ ساله را در سالهای سگی به یک سگ ۱۰۵ ساله مبدل میسازد، که غیر عادی نیست. تمامی سگها تا ۱۵ سال زندگی میکنند و در آن سن هنوز در سلامتی هستند، (سگهای پیر فعال (خیلی بیشتر از افرادی که از ۱۰۰ سال عبور میکنند)).
چگونه این داستان ساختگی به وجود آمد؟
کسی احتمالاً طول عمر میانگین انسان را در برابر طول عمر میانگین سگها مشاهده نموده است و تخمینی از هفت سال سگی را برای هر سال انسانی ایجاد نموده است. آن در واقع تنها یک روش بسیار ساده شدهای از توصیف آهنگی از عمر یک یک سگ میباشد.
واقعیات
به وضوح، سن سگها با آهنگ سریعتری نسبت به سن انسان میگذرد. با این وجود، این آهنگ در آغاز زندگی سریعتر است و به نظر میرسد با گذر عمر آهسته تر میشود. برای مثال، یک سگ یکساله، اساساً شبیه به یک انسان نوجوان است، اما یک سگ هشت ساله شبیه به یک انسان میانسال است (این مورد اخیر بسیار با تئوری هفت ساله، به طور دقیق تری مطابق است). بسیار مهمتر، اندازه و نژاد سگ، با آهنگ گذر عمر و طول عمر آن ارتباط زیادی دارد. این امر شناخته شده است که بسیاری از نژادهای کوچک ۱۵ تا ۲۰ سال زندگی میکنند، در حالیکه بسیاری از نژادهای بزرگ تنها ۷ تا ۱۰ سال زندگی میکنند.
نمیتوانید ترفندهای جدید را به یک سگ پیر یاد دهید
ما این موضوع را همیشه شنیده ایم. "نمیتوانید فنون جدیدی را به یک سگ پیر یاد دهید". مردم آن را در مورد سگها به زبان می آورند، اما آنها همچنین آن را در مورد انسان نیز میگویند (معمولاً به سرسختی و لجاجت اشاره میکند). البته همۀ ما میدانیم که مردم میتوانند در هر سنی یاد بگیرند، اما گاهی آنها تنها نمیخواهند تا چیزی را فرابگیرند. آن امر در مورد سگها نیز تفاوت زیادی نمیکند.
چگونه آن داستان ساختگی به وجود آمد؟
مردم احتمالاً مشاهده نمودند که سگهای پیرترشان علاقۀ کمتری به فعالیتهای جدید داشته و به آموزش پاسخگویی کمتری داشته اند.
واقعیات
در حالیکه این امر آسان نیست که چیزهای جدیدی را به یک سگ پیرتر یاد دهید، اما غیرممکن هم نیست. یک عاملی که ممکن است بسیار دیده شود آنست که گیرنده های حسی یک سگ پیر تغییر میکند. یک سگ سالخورده ممکن است که نتواند ببیند یا بشنود، شبیه به چیزی که آن را استفاده میکند. به علاوه، او احتمالاً همانند یک سگ جوانتر انرژی زیادی ندارد. هنگامی آموزش یک سگ پیرتر، در نخست نیاز دارید که قادر باشید توجه او را به خود جلب کنید. همچنین شما به این نیز نیاز دارید که مطمئن شوید این فعالیت برای سگ از نظر فیزیکی بسیار دشوار نباشد. علاقۀ او را به اسباب بازیهای مورد علاقه اش جلب نمایید. با این وجود، بدانید که برخی از سگهای سالخورده اختلال شناختی را تجربه میکنند (که اساساً کهولت است) و قادر نیست که اطلاعات جدید را به خوبی به یاد داشته باشد. شاید این گفته بایستی "شما نمیتوانید به یک سگ سالخورده فنون جدیدی را آموزش دهید" باشد.
یک دم در حال تکان خوردن به معنای آنست که یک سگ شاد است
این تصور غلط رایج میتواند به یک گاز گرفتگی بد سگ منجر شود. بله، سگها هنگامیکه شاد یا هیجان زده هستند، تمایل دارند که دم خود را تکان دهند. با این وجود، شما میدانید که تکان دادن دمهای آنها برای مقاصد دیگری است.
چگونه آن داستان ساختگی به وجود آمد؟
تصور شادی، سگ با چشم روشن و در حال پریدن برای ابراز شادی با یک دم در حال تکان خوردن، راهی است که همۀ ما دوست داریم که سگهای خود را اینچنین ببینیم. تکان خوردن دم مربوط به سگهایی برای مدتی بسیار طولانی شاداند بوده است و گفتن اینکه چگونه این عمومیت به وجود آمد دشوار است، اما در درستی ریشه دارد.
واقعیات
زبان بدن سگ سانها میتواند نسبتاً پیچیده باشد. تکان دادن دم تنها یکی از راههای بسیاری است که سگها ارتباط برقرار میکنند. در حالی این امر صحیح است که تکان دادن دم یک نشانهای از شادی میباشد، گاهی میتواند یک نشانهای از ترس، نگرانی یا پیام آور بالقوۀ دیگری برای حمله باشد. بیشتر از تنها به دم نگاه کردن، توجه به زبان بدن کلی یک سگ جهت تعیین حالت و حوصلۀ آن بهترین مورد میباشد.
سگهای مؤنث قبل از اینکه عقیم شوند، بایستی یک توله داشته باشند
عقیم سازی و اخته کردن موضوعات بحث برانگیزی برای بسیاری از مردم هستند، و این موضوع یک بحثی است که اغلب در برابر سگهای در حال عقیم شدن مورد استفاده قرار میگیرد. دلیلی وجود ندارد که سگ حتما پیش از آنکه عقیم شود، یکبار زاد و ولد کند. در کل، عقیم سازی عادی و اخته کردن سگها جهت کمک به کنترل جمعیت بزرگ پیشین سگهای ناخواسته پیشنهاد میگردد، که این یک مشکل اساسی در جهان است. بله، چندین دلیل معتبر برای انتخاب اینکه سگ خود را عقیم نکنید، وجود دارد، اما این مورد، یکی از آن دلایل نیست.
چگونه آن داستان ساختگی به وجود آمد؟
احتمالاً راهی برای دانستن اینکه چگونه این داستان ساختگی واقعاً بوجود آمد، موجود نباشد. به آن معتقد باشید یا خیر، برخی از مردم فکر میکنند که یک سگ اگر نتواند حداقل یک تولۀ سگ داشته باشد، نوعی از تهی بودن را احساس میکند شبیه به نوعی افسردگی. این موضوع صحیح نیست. دیگر مردم معتقد هستند که جهت تکمیل یک دورۀ هیجان یا داشتن یک توله، مزایایی برای سلامتی طولانی مدت وجود دارد.
واقعیات
آن امر ممکن است که به صورت یک شگفتی برای برخی ها بیاید که سگها شبیه به انسان فکر نمیکنند. به دلیل آنکه آنها هرگز توله سگهایی نداشته باشند، احساس "تهی بودن" نخواهند کرد. در واقع، برخی از سگها حتی مادران خوبی نیستند. آیا آن را ارزشمند میکند؟ در واقع، آن موجب ایجاد جمعیت اضافی حیوانات خانگی میشود. به علاوه، هیچ نشانهای وجود ندارد که اجازه دادن به سگها جهت وورد به هیجان یا اینکه پیش از عقیم شدن یک زاد و ولدی را فراهم کنند، دارای مزایایی در سلامتی آنهاست. در واقع، عقیم شدن یک سگ پس از آنکه او وارد دورۀ هیجان شده یا دارای یک زاد و ولدی باشد، میتواند حتی خطرهای جراحی را نیز افزایش دهد. اگر شما بتوانید تا سگتان را زادگیری کنید، مطمئن شوید که او یک سگ با نژاد اصیل اثبات شده است و یک مثال عالی از زادگیری او باشد. سپس، یک فرد باتجربه ای را بیابید، فرد که وظیفه شناسی که زادگیری کنندۀ سگ باشد تا شما را آموزش دهد. زادگیری سگها چیزی بیش از یک سرگرمی ساهد است – آن یک سبک زندگی میباشد.
تکاپوی جنگ میتواند سبب پرخاشگری شود
بحث های زیادی دربارۀ بازی کردن تکاپوی-جنگیدن با سگها وجود داشته است. برخی احساس میکنند که بازی سبب پرخاشگری یا رفتار سلطه گری میشود، که به مردم هشدار میدهد تا هرگز با سگهای خود تکاپوی-جنگدین را بازی نکنند.
چگونه آن داستان ساختگی به وجود آمد؟
مردم احتمالاً از این موضوع آگاهی یافتند که آنها راهی را برای برخی از سگها قرار میدهند که وارد چنین بازیای شود، شبیه به غرغر کردن و خر خر کردن. طبیعتاً، به نظر میرسد که انجام این بازی به سادگی رفتارهای پرخاشگرانۀ آنها را تقویت میکند.
واقعیات
بسیاری از سگها حقیقتاً از بازی کردن تکاپوی-جنگیدن لذت میبرند، و هیچ نگرانی دربارۀ آن وجود ندارد. یک نشان سلامتی از طبیعت شکارگرانۀ آنهاست و یک تمرین شدید ذهنی و فیزیکی میباشد. تکاپوی-جنگیدن همچنین یک شیوۀ بزرگی برای تقویت رابطۀ انسان-سگ میشود. در طول سالها، بسیاری از تعلیم دهندگان حرفهای سگ خاطرنشان کردند که این بازی واقعاً رفتارهای پرخاشگرایانه و سلطه گری را در سگها کاهش میدهد، نوعی که شبیه به یک اراضایی برای این احساسات باشد. برخی متخصصین اظهار نمودند که انسان بایستی همواره این بازی را ببرد، درحالیکه متخصصین دیگر میگویند که سگ بایستی بازی را ببرد. در واقع، آن بستگی به سگ دارد. پیروز شدن تکاپوی-جنگیدن اعتماد به نفس سگتان راتقویت میکند و این در حالی است که باختن آن بازی ممکن است او را فروتن سازد. اگر سگ شما مشکلات رفتاری نداشته باشد، شما احتمالاً میتوانید پیروز شدن و باختن را تغییر دهید. اگر شما در شک هستید، یک آموزندۀ سگ را بیابید و توصیهای از او بخواهید. مهمترین چیز برای یادآوری آنست که : اگر دندانهای سگتان حتی سطح پوست شما را لمس میکنند، این بازی برای آن زمان تمام شده است.
برای ارائه خدمات حیوانات خانگی در سنجاق ثبت نام کنید
عکس: Geran de Klerk on Unsplash