به مدت هفته ها در خیلی جاها در سراسر آسیا، کودکان در خانه درس خوانده، کارمندان از خانه کار کرده، و مردم یاد گرفته اند که زندگی شان را در کنار این شیوع پیش ببرند. با علم بر این ها، از طرف کسانی که پیش از ما این مساله را تجربه کرده اند، نصایحی برای ایمن، سالم، و پویا ماندن در دوران محرومیت و وجود خطر کووید-19 وجود دارد.
از قبل همه چیز را پیش بینی کنید
"شما تنها نیستید. ترس هایتان فقط مختص خودتان نیست. با توجه به این این نیز میگذرد، درست مثل همان روزهای ابتدایی تولد فرزندتان، بدانید که این یک پیام مهم است. فکر نکنید آخر دنیا رسیده است. داشتن این طرز فکر، و البته شوخ طبعی خیلی به من کمک کرد... همین که ماسک روی صورتم گذاشته بودم و دستمال توالت انبار می کردم خیلی مسخره بود، نبود؟"
-استفانی یانگ، 39 ساله، درمانگر و مادر دو فرزند در هنگ کنگ
دائما کودکان تان را فعال و مشغول نگه دارید و مطمئن شوید خوب استراحت می کنند
"مهم نیست سنشان چقدر است، کودکان بطور قطع در طول روز نیاز به فعالیت فیزیکی دارند. من هر روز به هر سه فرزندم گوشزد می کنم که باید از درب خانه بیرون بروند و حداقل تنها کمی قدم بزنند یا با دوچرخه شان دوری بزنند. همچنین کودکانم را مجبور می کنم لابلای کلاس های درسی اینترنتی شان اگر می توانند کمی ورزش کنند، مثل 50 تا بشین پاشو یا 20 تا اسکات...
خیلی خوب است که کودکانتان را سرگرم نگه دارید. اگر حوصله شان سر برود، آشفته می شوند و آنوقت است که بازیگوشی شان شروع می شود. اگر مدرسه لزوما به صورت اینترنتی تکلیفی بهشان نمی دهد، خودتان می توانید تکالیفی مناسب سنشان پیدا کنید، حال چه ریاضی باشد، چه زبان خارجه، و یا علوم و غیره. و قطعا خیلی مهم است که یک برنامه منظم داشته باشید تا شرایط از حالت عادی خارج نشود."
-نیکول سرجی، 43 ساله، اهل هنگ کنگ که هر سه فرزندش از بهمن ماه در خانه بوده اند
"به نظر من مهمترین بخش یک برنامه ثابت این است که زمان های استراحت معقولانه و به دور از تلویزیون یا کامپیوتر و یک جا نشستن در نظر گرفته شود. در مدرسه بچه ها بیشتر در حرکت هستند، نه تنها فقط در زنگ تفریح و یا موقع نهار ، بلکه وقتی از یک کلاس به کلاس دیگر میروند و حتی داخل خود کلاس. این روند باید تا جای ممکن در خانه هم پیاده شود تا حرکت در تمام طول روز کودک برقرار باشد. این وقفه ها می توانند به شکل بازی های فکری کوتاه، به تفکر واداشتن، یوگا، بازی های آزاد، تمرینات های ورزشی مدیریت شده، استراحت، و خواب باشند."
-لوک شراندر، 38 ساله، معلم مدرسه اهل انگلستان که در هنگ کنگ زندگی می کند.
در مورد کووید-19 و ویروس کرونا با کودکان تان صحبت کنید
"مشخص است که این مسئله خیلی به سن کودک بستگی دارد. اگر فرزندتان یک بچه مدرسه ای کوچک است، این صحبت در مورد توضیح دادن حقیقت هایی در رابطه با اینکه ویروس چیست، و مقایسه آن با دیگر چیزهای آشنا که در مدرسه یاد می گیرند، خواهد بود. اینجا در آسیا صحبت در مورد بیماری دست پا دهن و شپش سر خیلی رایج است. تمام چیزهایی که قابل انتقال و مسری هستند و کودکان با انها آشنایی دارند، همان نقطه شروع مناسب برای این مکالمه است. باید حواستان باشد که خیلی تهدید آمیز و ترسناک نشود. من کاملا به دسترسی پسرهایم به رسانه آگاهم و می دانم چه چیزهایی را از بزرگترها می شنوند. این هم خودش یک راه دیگر است: اینکه فقط دسترسی آنها به حرف های دیگران را محدود کنید هم خود کمک بزرگی است.
بچه های بزرگتر، مثل آنهایی که من در دبیرستان بهشان درس می دهم، دسترسی بسیار زیادی به اطلاعات دارند و والدین جدا باید راهی برای محدود کردن این دسترسی پیدا کنند، یا حداقل در آن تعادل ایجاد کنند چون آنها هم سرخط های خبری را درست همزمان با ما دریافت می کنند."
-استفانی یانگ، 39 ساله، درمانگر و مادر دو فرزند در هنگ کنگ
رعایت فاصله اجتماعی را تمرین کنید، اما مردم گریز نشوید
"ای کاش می دانستم رعایت فاصله اجتماعی برای مهار کردن کووید-19 چقدر مهم است. متاسفانه داریم تاثیر عدم اتحاد به موقع موجبات را در سراسر غرب می بینیم. با توجه به این عکس العمل های دیرهنگام و اینکه کووید-19 چقدر زیاد مسری است، من می توانستم به دوستان و اعضای بیشتری از خانواده ام در ایالات متحده هشدار دهم که هرچه زودتر رعایت فاصله اجتماعی را تمرین کنند...
برای تمرین رعایت فاصله اجتماعی بدون اینکه آدم گریز شویم، توصیه می کنم تماس های تلفنی با دوستانتان را بطور منظم برقرار کنید- سر نهار، گپ و گفت هنگام نوشیدن چای، و یا حتی ورزش کردن با تماس تصویری. حفظ سلامت روانی از طریق تلفن و یا تماس تصویری با دوستان و خانواده کار بسیار خوبی است."
-شیرین ایوب، که به مدت 14 روز در خانه اش در بیجینگ قرنطینه بود.
دستان شما فقط مال خودتان است
"وقتی بیرون از خانه هستید سعی کنید به هر چیزی دست نزنید. ممکن است کسی در دستانش عطسه کرده و بعد به محیط دوروبرش دست زده باشد و جرم ها هم که تا چند روز آنها می مانند. وقتی شما به آنها دست زده و سپس دستتان را به یک سطح موکوسی (مثل چشم، بینی و دهان) بزنید، شما هم بیماری را می گیرید. می توانید برای باز کردن درها دستگیره را با دستمال بگیرید یا دکمه آسانسور را با دستمال بزنید تا با هیچ باکتری احتمالی در تماس نباشید. اگر به روشویی دسترسی سریع ندارید، از ضدعفونی کننده استفاده کنید."
-تی تی چان، 26 ساله، کارمند پزشکی در بیمارستان هنگ کنگ
برنامه مسافرت را لغو کنید
"من واقعا مردم را تشویق می کنم که در این برهه از زمان سفر نکنند. سفر کردن خیلی خطرناک است، به خصوص در این چند هفته در سراسر دنیا. به نظر من نگران کننده ترین مسئله این است که وقتی به سفر می روید شاید محدودیت سفر نبوده باشد اما وقتی برگشتید باید خودتان را قرنطینه کنید. شرایط دارد به سرعت تغییر می کند و شما نمی دانید آیا سیاست ها سختگیرانه تر می شوند یا نه و شاید اجازه نداشته باشید دیگر سر کارتان برگردید."
-ویلسن هانگ، 41 ساله، که پس از بازگشت از سفر 4 روزه تعطیلاتی به ژاپن خود را به مدت 14 روز در تایپه تایوان قرنطینه کرد
"آماده تعطیلی در سطح گسترده باشید، مثل تعطیلی مدارس، که ممکن است به درازا بکشد و روال عادی خانه تان به شرایطی برای پیشبینی آینده ای محتمل بدل شود. هرگونه سفری که پیش رو دارید را لغو کنید- به علاوه ممکن است فرودگاه ها هم با تعطیلی روبرو شوند و هرچه محدودیت های سختگیرانه تری روی پرواز ها برای آمریکایی ها به داخل و خارج از ایالات متحده اعمال شود (و همچنین محدودیت هایی بر سفرهای داخلی)، ضرورت اینکه همه جوانب احتیاط را رعایت کنند بیشتر می شود تا آنهایی که بیشتر از بقیه در خطر ابتلا به کووید-19 هستند محافظت شوند و سیستم بهداشت و سلامت تا جایی که ممکن است اجرا شود."
-شیرین ایوب، 30 ساله، که به مدت 14 روز خود را در خانه اش در بیجینگ قرنطینه کرد
در خانه یک فضای کاری بدون مزاحمت برای خود فراهم کنید
"پیشنهاد من ایجاد یک فاصله فیزیکی بین خانه و محل کار است. به شخصه بخشی از آپارتمانم را به فضای کار اختصاص دادم. وقتی در فضای کاری ام هستم، کار می کنم. وقتی از آن قسمت بیرون می آیم، وقت استراحت است. این فضا جایی است که باید بتوانم قابل اعتماد باشم."
-اشتون اسمالینگ، 25 ساله، معلم انگلیسی اهل تگزاس ساکن سئول، کره جنوبی
"برای خودتان زنگ تفریح بگذارید. فقط وقفه برای خوردن نهار کافی نیست، بلکه باید از روی صندلی تان بلند شوید، از پنجره بیرون را نگاه کنید، و با ذهنی متمرکز تر بازگردید. وگرنه خیلی زود بازنده شده و انگیزه تان را از دست خواهید داد."
-جرمی تن، 28 ساله، مسئول کپی رایت در سنگاپور
اگر در قرنطینه هستید، زیاد به خودتان اضطراب وارد نکنید
"من به مردم توصیه می کنم چند نفس عمیق بکشند و کاملا با این مسئله که تنها قرار است چند هفته ای تنها باشند کار بیایند. قرار نیست خیلی سخت بگیریم. اگر ذهنیت درستی داشته باشیم، همه می توانند قرنطینه را رعایت کنند. فرصت خوبی است که همه به خودشان برسند، و کارهایی را انجام دهند که در حالت عادی وقت برایش پیدا نمی کنند چون کار ، مدرسه و بچه ها را دارند که باید بهشان رسیدگی شود. سعی کنید خودتان را با چیزهایی که برایتان لذت بخش هستند سرگرم کنید. آدم ها وقتی بیکار می نشینند و فکر و خیال می کنند، چیزهای بد به سراغش می آید."
-سارا آرانا، 53 ساله، که 12 روز در کشتی کروز دایامند پرینسس و پس از آن 14 روز در مقر نیروی هوایی کالیف قرنطینه بود.
آخرین خبرها را دنبال کنید اما 24 ساعت 7 روز هفته را اخبار تماشا نکنید
"دانستن مقرراتی که به منطقه شما اعمال می شود مهم است. باید قبل از اینکه بیهوده از خانه بیرون بروید و دست خالی بازگردید، بدانید آیا کتابخانه یا اداره پست محله تان باز است یا نه. اما اینکه دائما در حال تماشای اخبار باشید، عادت سالمی نیست. شبکه خبر را خاموش کنید، برای خودتان فیلم بگذارید، کتاب بخوانید، و ذهنتان را با چیزهای دیگر مشغول کنید. زندگی همچنان ادامه دارد."
