گربه ها از تولد تا شش ماهگی
شش ماه اولیه زندگی گربه به معنای واقعی چشم های او را باز می کند. گوش و چشم های گربه پس از تولد و در دو تا سه هفتگی باز می شود و رشد فیزیکی و ذهنی او نیز همزمان آغاز خواهد شد. گربه مانند نوزاد انسان حواس بینایی، شنوایی و بویایی را داراست. هر انسان، حیوان یا شی که با او در تماس باشد شخصیت او را شکل می دهد. این ارتباطات در چند هفته بعدی مهارت های اجتماعی گربه را شکل می دهند.
پس از اینکه گربه در سن دو تا سه ماهگی مادر را ترک می کند، کنجکاوتر و مستقل تر می شود. در اطراف خود جستجو می کند، به دردسر می افتد و به کارهایی که نباید دست بزند دست می زند. در این ماه سریع رشد کرده و در شش ماهگی با یک کودک 10 ساله برابر است. برای گربه در این سن واکسن هایی لازم است و در شش ماهگی بیماری هایی در آن ها بروز می کند. در این زمان دامپزشک با معاینه گربه می تواند بیماری های وراثتی یا ژنتیکی او را کشف کند.
گربه ها بالغ می شوند، از شش ماهگی تا سه سالگی
از آنجایی که یک گربه شش ماهه با یک کودک ده ساله برابر است، با افزایش سن و تبدیل شدن به یک گربه بالغ مرزهای رفتاری خود را کنار میزند. یک گربه یک ساله اندازه، عادت ها و رفتارهای یک گربه بزرگسال را دارا است. یک گربه یک ساله گربه بالغ محسوب می شود. گربه های بالغ به اندازه گربه نوزاد به واکسن نیاز ندارند و سالم تلقی می شوند، اما بهتر از آزمایش خون انجام شود تا از سلامت کلی اش آگاه باشید. با افزایش سن می توانید با بررسی نمونه های خونی شرایط او را با گذشته مقایسه کنید. شانه زدن، تمیز کردن دندان، و چک آپ سالانه توسط دامپزشک، برای سالم نگه داشتن یک گربه بالغ جوان، ضروری است.
گربه های بالغ، از سه تا شش سالگی
گربه سه تا شش ساله هنوز بالغ است اما دیگر جوان نیست. گرچه در این سال ها نباید نگران وضعیت سلامتی گربه باشید اما اگر به بیماری های ژنتیکی یا ارثی دچار باشد، می توانید به دنبال درمان آن باشید. مکمل های استخوانی می توانند سلامت استخوان هایش را بهبود ببخشند، چک آپ سالانه نزد دامپزشک می تواند موثر باشد و وضعیت سلامتش را نشان دهد، اما به طور کلی در این سن سالم است.
یک گربه پنج ساله با یک انسان در اواسط 30 سالگی برابر است، بنابراین در واپسین سال های جوانی است.
گربه های بزرگسال، از هفت تا ده سالگی
پس از اینکه گربه به سن هفت تا هشت سالگی رسید، برخی از دامپزشک ها آن را بزرگسال می دانند، اما از آنجایی که تا سال های دیگر هم زنده هستند، پس نباید نگران شان باشیم. در این سن باید مطمئن شویم گربه تغذیه درستی دارد، به مشکلات دندان دچار نشده، مشکل قلبی ندارد و به راحتی پرش می کند. در این زمان می توانید نمونه خون او را با سال های گذشته مقایسه کنید تا از شرایط بدنی اش آگاه باشید و در صورت نیاز می توانید با دامپزشک مشورت کنید.
گربه های مسن، از یازده تا چهارده سالگی
گربه با رسیدن به یازده سالگی یک گربه مسن است. در این زمان مشکلات استخوانی و ضعف بدنی کلی ظهور می کند. در این زمان باید نمونه خون او را تحت نظر داشته باشید تا از سلامتش مطمئن شوید. در این سن رژیم غذایی هم توصیه می شود، زیرا با تغییر بدن، نیاز غذایی گربه های مسن نیز تغییر می کند. برخی از گربه های مسن تر ممکن است در این سن به مشکلات استخوانی، تغییرات مغزی و گیجی هم دچار شوند. هرگونه تغییر را با دامپزشک درمیان بگذارید، زیرا می تواند نشان دهنده مشکل بزرگتری باشد.
گربه پیر، از پانزده تا بیست سالگی
گربه ها عمر طولانی دارند. یک گربه 15 ساله با یک انسان 70 ساله و یک گربه 20 ساله با یک انسان 100 ساله برابر است. گربه 15 ساله یا بیشتر پیر تلقی شده و حداقل باید شش ماه یک بار زیر نظر دامپزشک باشد. این گربه ها ممکن است از دارو، غذای مخصوص یا مکمل های غذایی استفاده کنند. قدرت بینایی و شنوایی این گربه ها پایین آمده و بیشتر ساعات روز را می خوابند. مهارت های شناختی این گربه ها مانند یک انسان 90 ساله، کاهش می یابد. برخی از نشانه های عملکرد نادرست بدن عبارت اند از گریه در خواب و ادرار در جاهای مختلف و در میان دیگران.
گرچه زندگی در 20 سالگی در گربه ها بیش از سگ ها دیده می شود، اما سال های 20 سالگی ساله های پایانی زندگی گربه بوده و در این سال به حداکثر توجه نیاز دارد.
