موش های خانگی و صحرایی مکان های گرم را به مکان های سرد ترجیح می دهند. به این معنا که با سرد شدن هوا موش های خانگی و صحرایی به درون خانه ها و ساختمان ها هجوم می آورند. موش های صحرایی می توانند از سوراخ های 1.5 سانتی متری عبور کنند. در حالی که موش های خانگی از سوراخ های 1 سانتی متری هم می گذرند. همچنین می توانند سوراخ های کوچک را جویده و با بزرگ کردن از آن عبور کنند.
موش ها شناگران خوبی هستند و می توانند به توالت و لوله فاضلاب وارد شوند. گرچه این موضوع شایع نیست اما ممکن است رخ دهد. سپس زمانی که به خانه وارد شده و آب و غذا یافتند، ماندگار شده و جمعیت شان افزایش می یابد. دیدن موش در خانه چندش آور و تهوع آور است، اما اوضاع زمانی وحشتناک است که این موش ها می توانند در خانه لانه ساخته، ادرار کنند، مدفوع کنند و بیماری ها را سرایت دهند. اگر تصور می کنید در خانه تان موش وجود دارد، می توانید تصور کنید که یکی از این بلاها یا همه را دارد سر خانه و زندگی شما میآورد.
ساختن لانه
جانداران موذی باید برای پرورش نوزاد لانه داشته باشند. بنابراین از هرچه که به دست بیاورند، روزنامه کهنه، لباس، پارچه های کمد (به راحتی جویده شده)، تکه های مجله یا حتی پوشه های مهم، لانه میسازند. پس با این وسایل خداحافظی کنید زیرا ممکن است جویده شوند. حتی دیوار، عایق و سیم های برق نیز امن نیستند. همین مسائل به خانه تان آسیب رسانده و می تواند به آتش سوزی منجر شود.
شکار برای غذا
موش ها پیش یا پس از آماده کردن لانه در جستجوی غذا هستند. در این بین ادرار کرده و مدفوع و ادرارشان همه جا دیده می شود. ممکن است به کابینت یا آشپزخانه راه یافته و اثر ادرارش روی غذاها دیده شود. بنابراین با لمس این مواد در حقیقت ادرار موش را لمس کرده اید.
جوندگان دندان تیزی دارند و برای رسیدن به غذا بسته ها را می جوند. حتی می توانند جعبه ها و بسته هایی که محکم به نظر می رسند را سوراخ کنند. با ورود موش صحرایی یا خانگی به کابینت خوراکی ها، می توانید به بیماری های زیر منجر شود:
-
سالمونلا: یک بیماری که در صورت نوشیدن آب یا غذای آلوده به ادرار جانداران موذی ایجاد شده و به کم آبی بدن، تب و دردهای شکمی منجر می شود.
-
بیماری های جدی دیگر: طبق گزارش سازمان بهداشت موش ها می توانند به این بیماری ها منجر شوند: سندرم ریوی هانتاویروس، تب آلرژیک با سندرم کلیوی، تب سالا، تب شالیزار، ویروس لیمفوسیتیک کوریومنژیت، تب سه روزه، طاعون، تب موش، ویروس های آمریکای جنوبی و تولارمی.
یافتن منبع آب موش در خانه
جانداران موذی برای زنده ماندن به آب نیاز دارند. برخی از غذاها آب مورد نیاز بدن شان را تامین می کنند اما به آب مجزا نیاز دارند. این موش ها می توانند از ظرف آب سگ یا گربه یا آب سینک و وان استفاده کنند.
نوزادهای متولد شده
اگر موش ها آب، غذا و لانه کافی داشته باشند، جمعیت شان به سرعت افزایش می یابد.
-
موش صحرایی: هر موش ماده می تواند در سال تا 7 با زایمان داشته و هر بار 14 نوزاد به دنیا بیاورد. موش ها در عرض 4 هفته بالغ می شوند و بنابراین یک ماده در عرض یک سال می تواند چندین نسل به جا بگذارد.
-
موش خانگی: یک موش خانگی در یک سال تا 10 زایمان داشته و هر بار تا 6 نوزاد به دنیا می آورد. (اما احتمال وجود 12 نوزاد در یک زایمان هم وجود دارد). آن ها در عرض 7 هفته بالغ شده و بنابراین در صورت ایده آل بودن شرایط در عرض چند ماه جمعیت شان زیاد می شود.