نکاتی برای طراحی بهتر کاشی کاری

·         در سرویس بهداشتی از کاشی های بزرگ استفاده نکنید: جز در صورتیکه سرویس بهداشتی تان خیلی بزرگ است، کاشی ها را 12 سانتی و یا کوچکتر انتخاب کنید. نصب کاشی های بزرگ در اطراف موانع موجود در دیوارهای سرویس بهداشتی، از جمله توالت، لوله های آب، کابینت، روشویی، و غیره سخت است. اگر اندازه کاشی بزرگ باشد، کاشی های بریده شده خیلی جلب توجه می کنند. و از آنجایی که سرویس بهداشتی معمولا اتاق کوچکی است، کاشی های بزرگ ناجور و غول آسا بنظر می رسند.

·         قبل از کاشی کردن میز روشویی یا اوپن آشپزخانه خوب فکر کنید: کاشی کردن اوپن یا سینک روشویی سرویس بهداشتی می تواند جذاب باشد چون خیلی کم هزینه تر از سنگ ها و مواد دست ساز مثل کورین و گرانیت هستند. خیلی از آشپزها شیار بین کاشی ها را دوست ندارند چون به نظرشان خوب تمیز نمی شود. کاشی کردن اوپن یا روی کابینت های آشپزخانه ماندگاری بالایی هم دارد.

·         هیچوقت رنگ کاشی را شبیه به روکش ها انتخاب نکنید: شاید ناخودآگاه همه این کار را بکنند اما اغلب صاحب خانه ها که در انتخاب کاشی عجله دارند، این نکته را فراموش می کنند. روکش ها، رنگ دیوار، پلاستیک ها، همه و همه موقتی هستند. اما رنگ کاشی همیشگی است، بنابراین نباید رنگش را با چیزهایی که موقتی هستند هماهنگ کنید.

·         حواستان به رنگ های مختلف باشد: معمولا چند رنگ بودن کاشی زود خسته کننده می شود. به جای این، به استفاده از یک رنگ زمینه خنثی و نصب چند کاشی رنگی در نقاط پراکنده ای از سطح فکر کنید.

·         فراموش نکنید که دوغاب هم در طراحی نقش دارد: این یک راز بزرگ است که خیلی از صاحب خانه ها در زمان انتخاب کاشی اصلا درنظر نمی گیرند از نظر طراحی دوغاب می تواند به اندازه خود کاشی مهم باشد. شما می توانید رنگ دوغاب را عوض کرده یا فاصله بین کاشی ها را کم و زیاد کنید تا روی حضور دوغاب تاکید کنید یا برعکس. هرگز از امکاناتی که دوغاب برای طراحی در اختیارتان می گذارد غافل نشوید.

·         فواصل بین کاشی ها، با کوچک تر بودن کاشی، بیشتر دیده می شوند: گاهی طرحی که برای کاشی هایتان انتخاب می کنید به همان اندازه که با کاشی سروکار دارد، با طرح چهارخانه ایجاد شده توسط آنها هم درگیر است. با استفاده از کاشی های کوچک تر شما بر چهارخانه ایجاد شده توسط آنها تاکید کرده اید.

·         کاشی نباید همیشه یک ماده سرد باشد: زمانی کاشی های گرمایشی عضوی از خانه های ثروتمندان بودند. امروزه این کاشی ها (که با پاهای برهنه مهربان هستند) بیشتر در خانه مردم عادی دیده می شوند.

·         کاشی 100% ضد آب نیست: گرچه از زمان رومی ها از کاشی در فضاهای خیس و مرطوب استفاده می شده است،اما باز هم آب از تخلخل های دوغاب نفوذ می کند. شما باید بتونه دوغاب را پس از نصب اولیه به کاشی ها بزنید و هر چند وقت یکبار هم تمدیدش کنید تا شیارها ضد آب باقی بمانند. فقط هم این نیست، بلکه برخی کاشی ها خودشان هم متخلخل بوده و باید بطور منظم روکش و پولیش شوند.

·         کاشی کردن آشپزخانه راه رفتن را سخت می کند: خیلی ها معتقدند که ایستادن روی سرامیک سفت در آشپزخانه به مدت طولانی عذاب آور است. شاید بهتر باشد از مواد دوستانه تر استفاده کنید. شما می توانید موکت یا پادری های اینچنینی که سرآشپزها استفاده میکنند پهن کنید. موادی که برای کف آشپزخانه بهتر هستند، چوب خالص، چوب مهندسی شده یا ام دی اف، ونیل، لمینت، و لینولیوم هستند.

·         ممکن است به لرزه گیر نیاز داشته باشید: وقتی کاشی کاری می کنید، بینشان را با دوغاب پر می کنید. بعضی جاها را باید به جای دوغاب با گچ سیلیکونی پر کرد چون دوغاب جامد است و منعطف نیست، و اگر خم یا فشرده شود، می شکند. اغلب دوغاب ها سفید یا خاکستری هستند، بنابراین پیدا کردن رنگی که به گچ سیلیکونی هم بیاید کمی سخت است.

کجاها باید از لرزه گیر کاشی استفاده کنیم؟

·         جایی که لوله از یک سوراخ در وسط کاشی عبور می کند.

·         جایی که کاشی روی سطح کابینت به دیوار پشت سینک وصل می شود.

·         جایی که کاشی سرامیکی با چوب برخورد می کند.

·         در همه گوشه های داخلی(جایی که یک گوشه توسط کاشی بریده درست شده است).

·         هر 7.5 متر مربع از کف فضای داخلی ساختمان. دلیلش این هم آن است که اگر فضای کاشی شده خیلی بزرگ باشد احتمال خم شدگی یا فرورفتگی اش زیاد است. با استفاده از یک ماده متصل کننده منعطف مثل گچ به جای دوغاب خشک، می توانید کاری کنید که کاشی خم شود اما نشکند.