پارس کردن یکی از روش‌های اصلی ارتباطی میان سگ‌هاست و می‌تواند بسته به شرایط مختلف، دلایل متفاوتی داشته باشد. ممکن است مسئله پارس کردن برای صاحبان سگ‌ها چالش‌برانگیز باشد. در ادامه چند روش موثر برای تربیت و آموزش پارس نکردن سگ آپارتمانی را بیان کرده‌ایم. این روش‌ها برای کنترل پارس نکردن سگ ژرمن، پیتبول، سگ هاسگی، سگ‌های فانتزی و هر نژاد دیگری موثر است.
آنچه در ادامه می‌خوانیم:
البته باید بدانید که این تکنیک ها به مرور زمان نتیجه می‌دهند و نباید انتظار معجزه در کوتاه‌مدت را داشت. هرچه سگ بیشتر به پارس کردن عادت کرده باشد، تغییر رفتار او نیز به زمان بیشتری احتیاج دارد. برخی از این تکنیک‌ها نیازمند شناخت دلایل پارس کردن سگ شما هستند. مهم است که با صبوری و تمرین مستمر، سگ را به استفاده از وسایل ارتباطی دیگر آموزش دهید. با تربیت درست و استفاده از تکنیک‌های مناسب، می‌توان به سگ آپارتمانی خود کمک کرد تا رفتار بهتری داشته باشد و کمتر پارس کند.
آموزش پارس نکردن سگ به غریبه‌ها
برای آموزش پارس نکردن سگ به غریبه‌ها، می‌توانید از روش‌های زیر کمک بگیرید.
آموزش دستورات اولیه: آموزش دستورات پایه‌ای مانند "نشستن"، "بمان"، "بیا" و "بسه" به سگ کمک می‌کند تا کنترل بیشتری بر رفتارهای خود داشته باشد و به دستورات شما واکنش نشان دهد.
تقویت رفتارهای مثبت: سگتان را در هنگام انجام رفتارهای مطلوب، با تمجید، نوازش و خوراکی‌های مورد علاقه‌اش تشویق کنید. این روش باعث می‌شود سگ درک کند که رفتارهای خوبش مورد تقدیر قرار می‌گیرند و تکرار آنها به او پاداش می‌دهد.
آشنایی با محیط‌های اجتماعی: سگتان را به محیط‌های مختلف ببرید و او را با افراد جدید و سایر حیوانات آشنا کنید. سگ‌هایی که به طور مرتب در محیط‌های اجتماعی قرار می‌گیرند، بهتر یاد می‌گیرند که پارس کردن بی‌مورد ناپسند است و رفتارهای مناسب‌تری نشان می‌دهند.
معرفی تدریجی به غریبه‌ها: به تدریج و تحت شرایط کنترل شده، سگتان را با غریبه‌ها آشنا کنید. می‌توانید این کار را با دعوت از دوستان و آشنایان به خانه، یا بردن سگ به پارک‌ها و مکان‌های عمومی انجام دهید. در این فرآیند، با استفاده از تشویق، سگتان را به ارتباط با افراد جدید عادت دهید.
این روش‌ها نیاز به صبر و تمرین مداوم دارند و با گذشت زمان، به سگ شما کمک می‌کنند؛ تا رفتارهای بهتری در مواجهه با غریبه‌ها نشان دهد و کمتر پارس کند.
جلوگیری از پارس سگ در شب
برای آموزش پارس نکردن سگ در نیمه شب، می‌توانید از راهکارهای مختلفی استفاده کنید. در اینجا چند پیشنهاد آورده شده است.
تنظیم برنامه غذایی: سعی کنید وعده غذایی اصلی سگتان را در زمان نزدیک به خواب او بدهید. این کار باعث می‌شود تا سگ شما در نیمه شب احساس گرسنگی نکرده و سر و صدا نکند.
افزایش فعالیت‌های روزانه: سگ‌ها نیاز به فعالیت بدنی دارند تا انرژی خود را تخلیه کنند. در طول روز با سگ خود بازی کنید و او را به پیاده‌روی ببرید تا در شب آرامش بیشتری داشته باشد.
ایجاد روال خواب منظم: یک برنامه خواب منظم برای سگ خود تنظیم کنید. هر شب در ساعت مشخصی سگتان را به خواب ببرید و مکان خواب، روشنایی و صدای محیط را به شکل ثابت نگه دارید. این کار به سگ کمک می‌کند تا بهتر بخوابد و پارس نکند.
تحریک ذهنی قبل از خواب: با بازی‌های ذهنی و تمرینات شناختی، ذهن سگ خود را قبل از خواب مشغول کنید. این کار باعث خستگی ذهنی سگ شده و به او کمک می‌کند تا راحت‌تر بخوابد.
توجه به نیازهای روزانه سگ و ایجاد یک محیط آرام و منظم برای خواب، می‌تواند به کاهش واق سگ، در نیمه شب کمک کند. در صورت ادامه مشکل، مشورت با یک متخصص سگ یا دامپزشک می‌تواند مفید باشد.
جلوگیری از پارس سگ در تنهایی
یکی از بزرگترین مشکلات صاحبان سگ در خانه، کنترل پارس کردن آنها هنگام تنها ماندن است. برای جلوگیری از این مشکل، بهتر است آموزش‌های لازم را از زمان توله‌گی شروع کنید.
برای تمرین، سگ خود را در یک اتاق تنها بگذارید. اگر به تنها ماندن عادت نداشته باشد، شروع به پارس کردن خواهد کرد. به او توجه نکنید؛ تا وقتی که از خستگی ساکت شود. پس از 30 ثانیه سکوت، با لحن مهربانانه او را نوازش کنید و به او تشویقی بدهید. سپس او را مجددا تنها بگذارید. اگر دوباره پارس کرد، باز هم صبر کنید تا ساکت شود. این بار پس از یک دقیقه سکوت، به او مراجعه کرده و او را تشویق کنید.
این روش را چندین بار تکرار کنید و هر بار، زمان سکوت را افزایش دهید. با این کار، سگ متوجه می‌شود که با پارس کردن توجهی جلب نمی‌کند، ولی سکوت باعث تشویق می‌شود. اگر سگ هنگام پارس کردن توجه شما را جلب کند، پارس کردن را به عنوان راهی برای ارتباط برقرار کردن خواهد دید. این تمرین نیاز به صبر و مداومت دارد، اما به تدریج باعث می‌شود که سگ یاد بگیرد در هنگام تنها ماندن آرام باشد.
بهتر است لباسی که بوی بدن شما را می‌دهد را در اختیار سگتان قرار دهید؛ تا همیشه بوی شما را احساس کند. این کار به او احساس امنیت می‌دهد. همچنین، پیش از ترک منزل، از تخلیه کامل انرژی سگ مطمئن شوید. بیشترین علت پارس‌های آزاردهنده، عدم تخلیه انرژی مناسب است. اگر سگتان در طول روز به خوبی بازی کرده و خسته شده باشد، در نبود شما به استراحت می‌پردازد و کمتر پارس می‌کند.
آموزش پارس نکردن سگ هنگام ماندن در قفس
انتخاب قفسی با اندازه مناسب بسیار مهم است. اگر سگ شما در قفس پارس می‌کند، ابتدا باید این رفتار را نادیده بگیرید. سپس زمانی که سگتان ساکت شد، او را تشویق کرده و به او جایزه دهید.
فضای قفس باید برای سگ جذاب باشد و هرگز نباید از آن به عنوان وسیله‌ای برای تنبیه استفاده شود. در ابتدا، وقتی سگ چند ثانیه ساکت ماند، به او پاداش دهید. با گذشت زمان، مدت زمان سکوت را افزایش دهید تا سگ متوجه شود که با ساکت ماندن در قفس مورد استقبال قرار می‌گیرد. با این کار، سگ درک می‌کند که با پارس کردن توجهی جلب نمی‌کند، اما بالعکس با سکوت، تشویق می‌شود. این روش نیاز به صبر و استمرار دارد، اما به تدریج باعث می‌شود که سگ در قفس آرام و بی‌صدا باشد.
