چرا پلاستیک‌ها بازیافت می‌شوند؟
بر اساس برخی تخمین‌ها، پلاستیک‌ها حدود 10% جریان پسماند در ایالات متحده را تشکیل می‌دهند. اغلب پلاستیک‌ها با استفاده از گاز طبیعی یا برخی از سایر انواع محصولات پتروشیمی ساخته می‌شوند. زمانی که پلاستیک بیشتری مصرف شود، محصولات نفتی بیشتری مورد نیاز است و اثرات زیست‌محیطی صنعت پتروشیمی هم که به خوبی مستند شده است.
برای مثال از آن جا که اغلب مردم برای نوشیدن آب بسته‌بندی، از بطری‌های پلاستیکی استفاده می‌کنند، این پلاستیک‌ها تحت بررسی دقیق قرار گرفته‌اند. در سال 1976، هر آمریکایی در یک سال به طور متوسط 6 لیتر آب بسته‌بندی نوشیده است. اما این عدد در سال 2008 به 107 لیتر جهش یافته است. در سال 2015 این عدد به حدود 137 لیتر برای هر نفر رسیده است. و تنها 25% از این بطری‌های پلاستیکی بازیافت شده است در حالی که بازیافت یک تن پلاستیک حدود 5.35 مترمکعب فضای اشغال شده توسط زباله را آزاد می‌کند.
علائم بازیافت پلاستیک
علائم شماره‌گذاری شده روی اشیای پلاستیکی به چه معنی است؟ این علائم، نوع پلاستیکی که این اشیا از آن ساخته شده و این که چگونه می‌تواند مورد استفاده مجدد قرار گیرد را مشخص می‌کند. برای مثال، علامت بازیافت با شماره 2 نشانه‌ای برای پلی‌اتیلن سنگین ( High-density polyethylene :HDPE)است. پلی‌اتیلن سنگین یک پلاستیک سخت و بادوام است که به سادگی به محصولاتی مانند تیر پلاستیکی بازیافت می‌شود.
در کل هفت شماره به پلاستیک‌ها اختصاص می‌یابد که نوع رزین پلاستیک استفاده شده در ماده را نشان می‌دهد. این اعداد که به عنوان کد شناسایی رزین شناخته می‌شوند، در طول فرایند بازیافت برای دسته‌بندی پلاستیک‌ها استفاده می‌شوند. با یک جستجوی ساده در اینترنت می تواند با این علائم آشنا شوید.
بازیافت پلاستیک و تبدیل آن‌ها به مواد با کیفیت پایین‌تر (Down cycling)
هنگامی که پلاستیک‌ها بازیافت می‌شوند، معمولاً به موادی با کیفیت و کارایی پایین‌تر تبدیل می‌شوند. به این معنی که برای تشکیل شکلی از پلاستیک با کیفیت پایین‌تر استفاده می‌شوند. برای مثال بطری‌های پلاستیکی آب، قابل بازیافت به بطری‌های جدید نیستند. در عوض، رزین بطری‌های پلاستیکی برای ساخت فیبر برای بالش و پرکننده عایق برای کت زمستانی استفاده می‌شوند.
محصولات متداولی که از پلاستیک‌های بازیافتی ساخته می‌شوند، شامل اسباب‌بازی، قطعات خودرو، تیر پلاستیکی، لوله‌های تخلیه، فیبرهای پارچه، میز، نیمکت پارک‌ها، ضربه‌گیر پارکینگ‌ها، ریل‌بند، کف‌پوش کف کامیون، سطل زباله شهری می‌شود. اغلب این محصولات قابل بازیافت نیستند و پلاستیک‌ها را به جریان پسماند انتهایی غیرقابل بازیافت تبدیل می‌کنند.
مشکلات بازیافت پلاستیک
هر کسی مشتاق به بازیافت پلاستیک‌ها نیست. در مورد طبیعی بودن چرخه بازیافت پلاستیک هنوز کلی اختلاف نظر وجود دارد. چرا که به مقدار زیادی کار انسانی و انرژی (معمولاً از سوخت‌های فسیلی) نیاز دارد. گزارشی از مرکز محیط زیست برکلی در کالیفرنیای امریکا نشان می‌دهد که پردازش و عملیات بر روی پلاستیک بازیافتی نسبت به استفاده از رزین پلاستیک خام هزینه بیشتری دارد که این مسئله باعث کاهش بازار پلاستیک‌های بازیافتی می‌شود.
گزارشی مشابه از مرکز محیط زیست تأکید می‌کند که بهترین راه برای حداقل کردن اثر پلاستیک‌ها بر محیط زیست، بازیافت آن‌ها نیست، بلکه در مرتبه اول کاهش مصرف کلی آن‌ها است. آن‌ها در این گزارش به استفاده از ظرف‌های شیشه‌ای یا کاغذی قابل‌بازیافت و خودداری از مصرف ظرف‌های پلاستیکی توصیه می‌کنند. آن‌ها اشاره کردند که یک بطری پلاستیکی می‌تواند بارها و بارها پر شده و استفاده شود.
عکس: Jonas Jacobsson on Unsplash
