حیوانات درمانگر کدامند؟

نباید حیوان درمانگر را با حیوان کمکی یا حیوان خانگی تان که از لحاظ عاطفی به آن علاقه دارید، اشتباه بگیرید، زیرا این حیوانات به شیوه ای تربیت شدند که در شرایط استرس زا به مردم محبت کرده و آرام شان کنند. حیوانات درمانگر بیشتر در بیمارستان ها، خانه سالمندان، مدارس و مناطق حادثه دیده شده و در سه نوع وجود دارند: حیوانات درمانگر ملاقات کننده، حیوانات درمانگر کمکی و حیوانات درمانگر وردست.

رایج ترین حیوان درمانگر، حیوان درمانگر ملاقات کننده است که به مناطق مختلف مانند زندان می روند تا به افرادی که دلشان برای حیوان خانگی شان تنگ شده، کمک کنند تا در پایان روز به همراه حیوان خانگی شان باشند. تمام حیوانات بدون درنظر گرفتن گونه شان به عنوان حیوان درمانگر آموزش می بینند، توسط دامپزشک بررسی می شوند، آموزش های اولیه را دریافت می کنند تا اطمینان حاصل شود که به مردم کمک خواهند کرد. حیوانات درمانگر توسط دولت فدرال حمایت نمی‌شوند اما هر ایالت امریکا در رابطه با حیوانات و صاحبان آنها قوانین خاص خود را دارد. 

سگ های درمانگر

بدون شک رایج ترین حیوانات درمانگر سگ های درمانگر هستند که در شکل و اندازه مختلف وجود داشته و حیوانات خانگی ایده آلی محسوب می شوند. اغلب افراد در برهه ای از زمان و مکان با سگ های درمانگر مواجه شده اند. سگ های درمانگر معمولا در بیمارستان ها، سالمندان، مدارس، زندان ها و مکان های عمومی دیگری یافت می شوند که ممکن است یک سگ را در آن حوالی ببینید.

سگ ها همراهان همیشگی انسان ها بودند و طبیعی است که انسان ها هم از حضورشان لذت می برند. تحقیقات نشان داده که سگ ها باعث آرامش مردم می شوند و سگ های درمانگر این مسئله را ثابت کرده اند. اگرچه گونه های درشت تری مانند لابرادور و گلدن رتریور اغلب به عنوان سگ درمانگر دیده می شوند اما به این معنا نیست که گونه های دیگر نمی توانند حیوان درمانگر باشند. تا زمانی که یک حیوان نحوه رفتار با انسان را بداند و از دستورها اطاعت کند، احتمالا می‌تواند یک حیوان درمانگر باشد. البته هر چه اطلاعات نژادی بیشتر راجع به سگ ها داشته باشید از ارتباط با آنها بیشتر لذت می‌برید.

اسب های درمانگر

از آنجایی که اسب ها از سگ ها بزرگ ترند پس می توانند حیوانات درمانگر بهتری باشند. اگرچه ممکن نیست یک اسب را در حین چرخیدن در یک مدرسه ببینید (مگر اینکه یک اسب مینیاتوری باشد) اما اسب های درمانگر تکنیک های کمی خاصی دارند. اسب های درمانگر برای کمک به سلامت روان موثر بوده و در مراکز ترک اعتیاد، انجمن های جانبازان و مراکز روانی دیگر، که کمک های حرفه ای در آن چندان عرضه نمی شوند، تکنیک های روان درمانی ارائه می دهند.

قشو کردن اسب یک حرکت آرامش بخش بوده و شیوه تقلید رفتارهای انسانی توسط یک اسب برای بیماران مبتلا به مسائل روانی بسیار موثر است. همچنین اسب ها چیزهای زیادی را به انسان می آموزند، چیزهایی مانند جلب اعتماد و اخلاق کاری و همچنین رویارویی با احساسات.

البته اسب های درمانگر برای سواری مناسب نیستند.

گربه های درمانگر

علاوه بر سگ ها یا اسب ها، گربه ها هم میتوانند حیوانات درمانگر جالبی باشند. گربه ها هم مانند سگ ها می توانند به فضاهای درونی مانند سالمندان و بیمارستان برده شوند تا به افرادی که دلشان برای حیوان خانگی شان تنگ شده، کمک کنند. بسیاری از سگ ها یاد می گیرند که به همراه قلاده راه رفته و حضورشان برای کودکان مدرسه، افراد مسن سرای سالمندان یا مکان های دیگر، آرامش بخش است. این حیوانات همچنین می توانند به عنوان حیوان درمانگر فضاهای داخلی، برای افرادی که از سگ میترسند، موثر باشند و با مراقبت های ویژه ای که دریافت می‌کنند برای آنها هم هیجان آور خواهد بود.

خرگوش های درمانگر

گاهی اوقات یک حیوان خانگی کوچک و آرام می تواند آرامش بخش باشد، بنابراین خرگوش را می توان به عنوان یک حیوان درمانگر در نظر گرفت. حمل و نقل خرگوش آسان بود، پارس یا میو میو نمی کند و برای افرادی که از سگ و گربه می ترسند موثر است، زیرا ترس از خرگوش چندان رایج نیست.

خرگوش درمانگر باید آرام و اجتماعی بوده و از بودن در کنار انسان و مراقبت توسط آن ها لذت ببرد. اگر خرگوش درمانگر به زندگی در جعبه هم عادت داشته باشد که عالی است. اگرچه همه خرگوش ها چنین نیستند اما همینکه به زندگی در یک فضای درونی و به همراه قلاده، عادت کنند، می توانند یک حیوان درمانگر ایده آل باشند.

این مقاله ترجمه‌ای است از: The Best Therapy Animals

عکس: Jez Timms on Unsplash