پیش از همه‌چیز: اثاثیه خود را ارزیابی کنید
پیشنهاد ما این است که رنگ آمیزی در تعمیر مبل را در ابتدا با قطعه‌ای شروع کنید که علاقه‌ی چندانی به آن ندارید. در این صورت، می‌توانید روش و تکنیک خود را قبل از پیشروی به سمت یک‌چیز دائمی‌تر، درست کنید.
در مرحله دوم، در هنگام تصمیم‌گیری برای رنگ، به قطعه‌ی موردنظر نگاه کنید. گونه‌های خاصی از اثاثیه ها و پارچه‌ها، نتیجه‌ی خوبی نمی‌دهند، مانند آنها که بافت براق یا درهم‌تنیده دارند. باید پارچه‌ای باشد که خوب رنگ را جذب کرده و بتواند بدون آسیب، برس و صیقل داده شود.
- برای اثاثیه چرم یا وینیل ، رنگ مخصوصی وجود دارد که می‌توانید از چرم‌فروشی، تهیه کنید. از فرآیند زیر روی چرم یا وینیل استفاده نکنید.
- قطعه‌ای که آماده‌ی رنگ آمیزیش هستید، اگر رنگ نخورده و بدون الگو باشد، نتیجه‌ی بهتری می‌دهد. اگر این‌طور نیست و هنوز می‌خواهید رنگش کنید، بدانید که احتمالاً بعد از رنگ هم مشخص می‌شوند.
- رنگ فعلی اگر روشن است و می‌خواهید با یک رنگ تیره‌تر، لکه‌ها را بپوشانید، رنگ‌آمیزی بهترین شیوه‌ی این تغییر است؛ اما اگر می‌خواهید روشن‌ترش کنید، معمولاً ممکن است. بااین‌حال توصیه نمی‌شود.
- آیا این قطعه، دکمه، تافتینگ یا مناطق چین‌دار دارد یا نه. رنگ‌آمیزی این مناطق دشوار است و پارچه در نرم کردن به مشکل برمی‌خورد.
وقتی اثاثیه خود را بررسی کردید که به‌خوبی پذیرای رنگ باشد، وقت انجام کار است. باید اقلام زیر را آماده کنید:
- نوار چسب نقاشی ساختمان
- اسپری
- کاغذ سنباده
- قلم‌مو
- ترکیب رنگ: یک‌چهارم رنگ معمولاً برای یک صندلی کافی است
مرحله یک
ترکیب رنگ را آماده کنید. ترکیب رنگ مهم‌ترین بخش پروسه است. بعد از چند بار انجام آن، به این نتیجه رسیدیم که بهترین ترکیب، یکرنگ لاتکس صاف با فابریک متوسط است. نسبت دقیق، یک بخش فابریک متوسط با دو بخش رنگ است. به‌خوبی آنها را ترکیب کرده و کنار بگذارید.
مرحله دو
هر قسمت چوبی که نمی‌خواهید رنگ شود را چسب بزنید.
مرحله سه
با استفاده از اسپری، اثاثیه را با آب خیس کنید. آن را مرطوب کنید، نه خیس.
مرحله چهار
با ترکیب رنگ خود شروع به رنگ آمیزی کنید. می‌توانید از قلم‌مو یا اسفنج استفاده کنید. لایه‌های بسیار و نازکی را رنگ کنید و بینشان، اجازه دهید که خشک شوند (معمولاً کمتر از بیست دقیقه).
مرحله پنج
از کاغذ سمباده و یک تکه پارچه استفاده کرده و به آرامی بین هر لایه را صیقل دهید. اگر فقط به یک یا دولایه نیاز است، یک‌بار در انتها سمباده بکشید. بعضی قطعات هنگام سمباده کشی، حباب‌های کوچک درست می‌کنند. این نشانه‌ی خوبی است چراکه نشان می‌دهد الیاف در آرامش هستند و خوشبختانه بعد از خشک شدن، سفت نمی‌شوند. به‌سادگی روی حباب‌ها سمباده بکشید یا با استفاده از یک غلتک کرک دار آنها را جمع کنید.
مرحله شش
با استفاده از یک تکه پارچه، پارچه را در جهت لایه‌ها، برس کنید تا به خشک شدن آن کمک کند. زمانی که کاملاً خشک شد، ببینید چطور شده. اگر سفت و سخت است، آن را با آب مرطوب کرده و سپس به آرامی سمباده بکشید. سمباده و برس کشیدن، الیاف را از سخت و پلاستیکی شدن نجات می‌دهند.
کارهای پایانی
اگر قطعه‌ای را رنگ می‌کنید که هر گونه چین‌خوردگی مانند دکمه در آن است، بعد از رنگ‌آمیزی آخرین لایه، مطمئن شوید که به‌خوبی مرطوب است و اینکه تمام برآمدگی‌ها و تورفتگی‌ها به‌خوبی پرشده‌اند. این‌ها به‌راحتی از چشم پنهان می‌مانند و صیقل دادن آنها نیز دشوار است، بنابراین حتماً دوباره چک کنید.
انتقال رنگ به پارچه نباید هنگامی‌که خشک شد، اتفاق بیفتد. توجه کنید که می‌توانید بعد از گذشت چند روز از خشک شدن، با یک رخنه گیر پارچه‌ای، قطعه را اسپری کنید.
وقتی اولین قطعه‌ی خود را کامل کردید، قطعات دیگری را برای تغییر و آزمایش پیدا کنید. بعضی نقاشان به‌جای کاغذ سمباده از رنگ گچی با فابریک متوسط و یک قلم‌موی سفت‌وسخت، استفاده می‌کنند. دیگران از رنگ لاتکسی استفاده می‌کنند که مسطح نبوده و ساتن یا براق است. اگر قطعاتی برای آزمایش دارید، این کار را انجام داده و ببینید هر تکنیک و ترکیب رنگ با اثاثیه‌های مختلف، چگونه از کار درمی‌آید.
عکس: Eduard Militaru on Unsplash
