برق کاری

برق کاری ساختمان بر خلاف تصور یکی از کارهایی است که باید حتما توسط نیروی برقکار ماهر انجام شود. زیرا در صورتی که یک فرد غیر متخصص بخواهد برقکاری ساختمان را انجام دهد، در صورتی که حتی یک بخش کوچک از سیم کشی، اشتباه انجام شود می‌تواند موجب دردسر برای اهالی ساختمان شود. مثلا نصب کلید و پریزها در جای نامناسب باعث می‌شود که بعضی از پریزها در خانه بلا استفاده بمانند. در ادامه به توضیحاتی درباره برق‌ کاری و مراحل اجرای آن می‌پردازیم:

مراحل اجرای برق کاری

در مراحل پایانی ساخت بنا، سیم کشی ساختمان مرحله‌های مختلفی دارد. انجام تمام این مراحل به صورت یک جا و پشت سر هم ممکن نیست، بلکه برای هر مرحله نیاز است که شرایط ادامه  کار از قبل آماده باشد. در طریقه سیم کشی ساختمان باید توجه کنیم که طراحی برق ساختمان در سه مرحله انجام می‌شود.

مرحله  اول برقکاری ساختمان، شامل کشیدن نقشه ساختمان، اجرای نقشه روی کار، تراز کردن قوطی کلیدها و کشیدن خط تراز، نصب لوله‌ها و انجام جوشکاری، تامین ارتینگ ساختمان و غیره است.

مرحله دوم که توسط نیروی برقکار ماهر باید صورت بگیرد، مربوط به سیم گذاری و کابل کشی‌های برق و عایق کاری اتصالات می‌شود. مرحله سوم طراحی برق ساختمان، که پس از نقاشی و اتمام کف ساختمان صورت می‌گیرد، مربوط به بستن کلید و پریزها، نصب آنتن مرکزی، چشم لایتینگ، آیفون تصویری، نور مخفی و غیره است. انجام تمامی مراحل برقکاری ساختمان باید توسط برقکار ماهر صورت بگیرد.

قوانین مهم برقکاری ساختمان و اجرت برقکاری سال ۹۹

رعایت کردن قوانین زیر در برق کشی ساختمان توسط برقکار ماهر از اهمیت بسیاری برخوردار است.

رعایت ظرفیت استاندارد فیوزها توسط برقکار ماهر

فیوزها طبق استفاده ای که دارند، در بخش‌های مختلف ساختمان نصب می‌شوند. در برق کشی ساختمان، برق کار ماهر باید به این نکته دقت کند که فیوزهایی با ظرفیت استاندارد انتخاب شوند. مثلا ظرفیت فیوز مخصوص روشنایی ۱۰ آمپر، فیوز پریزها ۱۶ آمپر، فیوز کنتور ۲۵ آمپر و فیوز اصلی ساختمان ۲۰ آمپر است.

توجه به مکان قرارگیری وسایل برقی توسط برق کار ماهر

یک برق کار ماهر لازم است بداند که وسایل برقی منزل در کدام بخش‌های ساختمان قرار می‌گیرند، پس با توجه به تصور ذهنی خود اقدام به طراحی برق ساختمان و سیم کشی می‌کند. فضاهایی که لباس شویی، اجاق گاز، پکیج، هود، یخچال و سایر وسایل در آنجا قرار دارند، باید به پریز برق دسترسی آسانی داشته باشند. صاحب خانه باید بدون دشواری بتواند از وسایل برقی خانه استفاده کند، به همین خاطر در نظر گرفتن محل قرارگیری این وسایل بسیار مهم است. تعداد پریزها باید به اندازه‌ای باشد که به سیم‌های رابط نیاز نداشته باشیم.

رعایت فاصله در سیم کشی بنابر صنف برقکاران

در زمان انجام برقکاری ساختمان باید فاصله‌های استاندارد بین سیم‌ها رعایت شود. مثلا فاصله ی پریزها از کف منزل باید ۳۰ الی ۴۰ سانتی متر و فاصله کلیدها از کف باید ۱۱۰ الی ۱۲۰ سانتی متر باشد. آویزهای لامپ هم باید از سقف حدود ۳۰ الی ۵۰ سانتی‌متر فاصله داشته باشند. یک نیروی برقکار ماهر این فواصل را می‌داند و آن‌ها را در حین کار خود رعایت خواهد کرد.

رعایت استاندارد سطح مقطع سیم‌ها در طراحی برق ساختما

سطح مقطع سیم‌های قابل استفاده برای روشنایی ۱/۵ میل‌متر، سیم‌های پریز ۲/۵ میلی‌متر، سیم‌های اصلی برق ۴ میلی‌متر، سیم‌های کولر آبی ۲/۵ میلی‌متر و سیم‌های کولر آبی ۴ میلی‌متر است.

انتخاب انشعاب‌های مناسب برقکاری ساختمان

در برقکاری ساختمان انشعاب کنتور باید ظرفیتی کافی را داشته باشد تا در صورت افزایش یکباره در بار الکتریکی در منازل، ولتاژ برق افت پیدا نکند و یا وسایل حفاظتی قطع نشوند. تعداد انشعاب داخلی هم باید طوری توسط برقکار ماهر انتخاب شود تا در صورت سوختن یک فیوز، کل ساختمان خاموش نشود. اگر تعداد انشعاب‌ها بیشتر باشد ضریب اطمینان هم بالاتر خواهد رفت.

برای مشاوره برق کشی هوشمند ساختمان و اطلاع از اجرت برقکاری سال 1401 که توسط صنف برقکاران تعیین شده، می‌توانید از خدمات ارائه شده در سایت سنجاق استفاده کنید.