نژاد سگ: از کوچک به بزرگ

نژاد سگ خانگی چیست؟

نژاد یک سگ، گونه متمایزی از سگ های دیگر است که ویژگی فیزیکی و خلق و خوی قابل پیش بینی دارد که همواره می تواند در نسل آن سگ  تکثیر شده باشد. هنگامی که دو سگ از یک نژاد جفت گیری می کنند، توله سگ ها مانند آنها عمل می کنند.

یک سگ با نژاد خاص دارای یک دودمان شناخته شده و قابل ردیابی، با برگشت به نسب نامه آن است. سگ اصیل یا  نسب دار با جفت گیری سگ نر و ماده از همان نژاد حاصل می شود. ثبت کردن زایمان حاصل شده از چنین زاد و ولدی در انجمن ثبت نسب سگ، وضعیت نژاد توله سگ های آنها را تصدیق می کند. بیش از 400 نژاد سگ متمایز در سراسر جهان شناخته شده است.

نژاد سگ ها چگونه توسعه می یابند؟

سگ ها با انسان ارتباطی حداقل 15000 ساله دارند که تحقیقات اخیر ژنتیکی تا صد هزار سال پیش به آن اشاره دارد. «گونه های» سگ Alaskan Malamute  و Saluki  با طبیعت بوجود آمده اند و در طول قرن ها تغییرات بسیار کمی داشته اند. برخی نژادهایی که تا به امروز شناخته شده است حدودا از 3000 سال پیش یا بیشتر است. در همین سال هاست که سگ به سگ خانگی تبدیل شده است.

انسان با بکارگیری از نژاد انتخابی، برای بهبود صفاتی مانند توانایی چوپانی و ردگیری شکار، در تکامل نژاد سگ دخالت کرده است. ظاهر و رفتار سگ بجای انتخاب طبيعي و بقاء اصلح، برای برآورده کردن نیاز انسان تکامل یافت.

جهش های ژنتیکی خودانگیخته به میزان نسبتا ثابتی رخ می دهد که بیشتر آنها سودمند نیستند. طبیعت، این موارد نامطلوب گونه ها را بدون آمیختن ژن از بین می برد. از این رو پرورش دهندگان سگ ممکن است به نتایج جالب توجهی دست پیدا‌کنند و از گونه هایی با این نوع جهش استفاه کنند تا  تغییراتی را در نژاد سگ های موجود و یا توسعه نسل جدید حاصل کنند. جهش های قابل قبول عبارتند از شکل و اندازه بدن، قرارگیری گوش، وضعیت دم، توانایی ردگیری شکار و نشانه روی، و یا حتی پوشش مو و رنگ است.

نژاد سگ خانگی و پرورش انتخابی

پرورش انتخابی در 300 سال گذشته بوسیله سگ بازها بصورت چشمگیری اصلح شده است. پرورش دهندگان هنوز هم با حاصل کردن سگ های طراحی شده و پیوندی، آزمایش می کنند. با وجود تنوع بسیار سگ خانگی در اندازه و شکل، همه سگ سانان براحتی قابل تشخیص هستند.

بصورت جالب توجه، تحقیقات به تنوع تک ژنی که باعث تفاوت در اندازه نژادهای سگ می شود اشاره کرده است. تک ژنی، تنوع های مختلفی از فاکتور رشد شبه انسولین حاصل می کند یعنی هورمونی که رشد سلولی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. نژادهای بزرگ، به احتمال زیاد دارای تنوع معمولی، و نژادهای کوچک به احتمال زیاد دارای تنوع کمی هستند. این امر ممکن است دلیل این باشد که چرا پرورش دهندگان در توسعه نژادهای کوچک و بزرگ موفق بوده اند.

جهش غول پیکری (آکرومگالی)، نژادهایی مانند Great Dane  و Bernard حاصل می کند. نژادهای نوع بولداگ زیاد بزرگ نیستند، ولی با ساختار جمع و جور و کوتاهی که دارند ماهیچه دارهستند. در مقایسه، نژادهای hound  sight مانند سگ های تازی زیاد ماهیچه دار نیستند، از این رو  لاغر به نظر می رسند و طیف گسترده ای بین آنها وجود دارد.

نژادهای سگ بزرگ

سگ های نژاد بزرگ اغلب برای گله و نگهبانی پرورش داده شده اند. بیشتر افراد، وفاداری آنها به انسان را یادآور شده اند. نژادهای بزرگتر نیاز به فضای بیشتری دارند. اگر در یک آپارتمان زندگی می کنید، به سگ آپارتمانی نیاز دارید و باید مطمئن شوید که برای سگ خود زمان تربیتی کافی دارید. این سگها همچنین خوراک بیشتری مصرف می کنند که چنانچه بودجه زیادی نداشته باشید می تواند پرهزینه باشد. نژادهای بزرگتر به قفسه های بالاتر دسترسی دارند بنابراین باید به فضای زندگی خود بیشتر فکر کنید. سگ بزرگ بنظر می رسد بیشتر مو داشته باشد. نظر باینکه برخی نژادهای بزرگ به اندازه سگ های دیگر موریزی ندارند ولی بخاطر اندازه آنها تمیز کردن مو بسادگی انجام می شود. شما نیاز به زمان بیشتری برای مراقبت و تمیز کردن پوشش نژاد سگ بزرگ دارید.

شما باید برای خوراک دادن به نژاد توله سگ بزرگ زمان بیشتری صرف کنید در غیراینصورت سگ شما سریع رشد نمی کند که می تواند منجر به مشکلات استخوانی و مفصلی شود. نژادهای بزرگ، بیشتر در معرض خطر بی قوارگی لگن و آرنج هستند که آن موروثی است. پرورش دهندگان مطمئن، به نژاد سگ آسیب نمی زنند.

نژادهای بزرگ سینه دار مستعد ابتلا به نفخ و پیچیدگی (انبساط معده) هستند که در آن معده پر از هوا می شود و هنگامی که سگ خیلی زیاد یا خیلی سریع غذا می خورد می پیچد که در اینصورت یک اورژانس دامپزشکی نیاز است. شما باید به سگ بزرگ به اندازه محدود خوراک دهید به جای اینکه اجازه دهید تا به اندازه دلخواه تغذیه کند، تا بتوانید از این وضعیت جلوگیری کنید.

نژاد سگ خانگی کوچک

نژادهای کوچک آنهایی هستند که وزنی 21 پوند (حدود ۹/۵ کیلوگرم) یا کمتر دارند. انجمن American Kennel  طبقه بندی ToyGroup   را برای نژادهای با وزنی تا 10 پوند (۴/۵ کیلوگرم) ایجاد کرده است. هنگامی که سگ اندازه عادی، با پرورش انتخابی انسانها و نه در حالت رشد طبیعی خود کوچک شد، نژادهای کوچک توسعه یافتند. بعضی مواقع این امر در پرورش کوچکترین سگ های تک نژادی وجود داشت و یا در جاهای دیگر، آنها با نژادهایی که کوچکتر بودند آمیخته شدند. به عنوان مثال  whippet شبیه سگ تازی با اندازه کوچک است. ولی سگ پشمالوی باهوش در سه اندازه از جمله سگ پشمالوی باهوش toy  وجود دارد. ممکن است باورش سخت باشد اما سگ نژاد Pug کوتاه قد نوعی بولداگ است و Chihuahua هم همین طور که در نتیجه می‌بینیم اغلب رفتاری مشابه همتایان بزرگتر خود دارد.

دیگر سگ های «قدکوتاه» خیلی کوچک نیستند اما خوب بزرگ هم محسوب نمی‌شوند. کوتولگی (آكندروپلازی) در نتیجه ی استخوان های پای کوتاه و تا حدودی منحنی شکل است اما موجب بدن متناسب می شود. نمونه این نژادها dachshunds ، hounds basset  و corgies هستند.

از آنجا که طیف گسترده ای از نژاد سگ های کوچک توسعه یافته است هنوز می توانید آنها که غریزه شکار (مانند سگ شکاری) و غریزه امنیتی (با واق واق کردن) خود را حفظ می کنند براحتی پیدا کنید. بعضی آنها انرژی بسیار بالایی دارند و شما باید حسابی آنها را تمرین دهید و آنها را با اسباب بازی و بازی به رقابت بکشید. واقعا باید برای دانستن ویژگیهای هر نژاد سگ به اندازه کافی وقت بگذارید تا تصمیم درستی در انتخاب نژاد سگ خود بگیرید.

سگ های کوچک بطور میانگین بیش از نژادهای بزرگ عمر می کنند. تغذیه آنها ارزان تر است و به آسانی با شما اخت می گیرند. همچنین برای نگهداری آنها در آپارتمان و یا اقامت در هتل معمولا با محدودیت روبرو نمی شوید.

اجتماعی شدن توله سگ های نژاد کوچک بسیار مهم است. این سگها می توانند حالت ترسناک، دفاعی و تهاجمی داشته باشند. اول مقدمه در مورد طیف انسان ها و سگ های دیگر می تواند به شما کمک کند.

نژادهای سگ کوچک که صورت صاف و بینی کوتاه دارند (مانند  pug، Chihuahua، بولداگ های فرانسوی و Shih Tzus) مستعد ابتلا به سندرم هواراه brachycephalic هستند. یعنی باعث نفس کشیدن سخت برای آنها می شود. این سگ ها همچنین بیشتر در معرض اكتروپيون هستند که در آن لبه پلک برگشتگی پیدا می کند. برخی نژادهای کوچک مستعد دررفتگی کاسه زانو (دررفتگی استخوان زانو) هستند. نژادهایی مانند dachshund  و basset hound  مستعد ابتلا به بيماري ديسك مهره های کمر هستند که ستون فقرات آنها را تحت تاثیر قرار می دهد و باعث درد و ضعف یا حتی فلج می شود. از تحقیق در مورد نژاد سگ کوچکی که به آن علاقه دارید مطمئن شوید و از اطلاعات پرورش دهندگان برای این مشکلات استفاده کنید.